Λειτουργίες του θανάτου και της θυσίας στο καλλιτεχνικό έργο: Διαμορφώνοντας μια θεωρία της τέχνης στο Τούνελ του E. Sabato (1948), στο «Φονικό της Ιζαμπέλλας Μόλναρ» του Δ. Χατζή (1976) και στην ταινία mother! του D. Aronofsky (2017) Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να προτείνει έναν νέο τρόπο προσέγγισης της έννοιας της υλικότητας σε δύο λογοτεχνικά έργα κι ένα κινηματογραφικό. Παράλληλα, η εργασία προσδιορίζει τις δύο βασικές θεματικές κατηγορίες, τον θάνατο και τη θυσία, η λειτουργία των οποίων στα προαναφερθέντα έργα επιτρέπει την παρούσα ερευνητική προσπάθεια. Γι’ αυτό, παρουσιάζονται αφενός κάποιες βασικές σκέψεις καλλιτεχνών αναφορικά με την καθαυτή καλλιτεχνική δημιουργία και αφετέρου γίνεται μία σύντομη θεωρητική αναφορά στην έννοια του συμβάντος-γεγονότος, έτσι που να αναδεικνύεται το καλλιτεχνικό γεγονός. Επίσης, στην εργασία προτείνεται ο όρος μεταϋλικότητα, (δηλ. υλικότητα δευτέρου βαθμού), ο οποίος αναφέρεται στη μη κυριολεκτική αντίληψη της έννοιας “υλικότητα”· δεν εστιάζει ούτε στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του έργου τέχνης ούτε στα υλικά που θεματοποιούνται σ’ αυτά. Αντίθετα, αναφέρεται στις διηγητικές πραγματώσεις του οποιουδήποτε στοιχείου — εν προκειμένω του θανάτου ή/και της θυσίας ενός ανθρώπου — που χρησιμοποιείται κάθε φορά ως υλικότητα για τη δημιουργία τέχνης. Τέλος, υπό το πρίσμα της συγκεκριμένης θεωρητικής πρότασης, επιχειρείται μία παραδειγματική ερμηνευτική προσέγγιση στο Τούνελ (1948) του Sabato, στο «Φονικό της Ιζαμπέλλας Μόλναρ» (1976) και στην ταινία mother! (2017) του D. Aronofsky. ; The purpose of this paper is to propose a new scope on materiality in two literary and one cinematographic example. However, the paper defines two major thematic categories, death and sacrifice, whose functions in the works cited permit the approach of this hypothesis. In order to support this endeavor, I provide a framework of preliminary thoughts of artists concerning the act of creating and a brief reference to the concept of event so that the artistic one, that is the ...