Effectgerichte maatregelen ter bestrijding van verzuring en verdroging van schraalgraslanden blijken met altijd even effectief te zijn. Een van de oorzaken is dat vooral hydrologische maatregelen vaak moeilijk zijn te realiseren. Deze maatregelen beogen juist de aanvoer van basenrijk grondwater naar de wortelzone te stimuleren. Uit onderzoek dat is uitgevoerd in hét kader van het Overlevingsplan Bos en Natuur komen aanwijzingen naar voren dat de aanwezigheid van voldoende ijzer in het bodemprofiel een belangrijke randvoorwaarde vormt voor herstel van de basentóestand. Vermoed wordt dat op veel plaatsen de bodem van kwelgebieden waar kwel is omgeslagen in infiltratie, ontijzerd is geraakt. Door het deskundigenteam natte schraalgraslanden is daarom een onderzoek opgezet om de mogelijkheden van bevloeiing als effectgerichte maatregel tegen verzuring en verdroging te onderzoeken. Het onderzoek werd uitgevoerd in twee terreinen waar at meerdere jaren bevloeiing plaatsvindt (Plateaux, sinds 1984 en Zijdebrug, sinds 1996), en in twee terreinen waar een bevloeiingsexperiment zou worden gestart (Reestdal en Westbroekse zodde). Een van de onderzoeksfacetten betrof het bestuderen van het effect van bevloeiing en van het gebruikte watertype op de basen- en voedingstoestand van de bodem onder verschillende bodem kundige omstandigheden. Daartoe werden de volgende onderzoeksvragen geformuleerd: 1. Leidt inundatie alleen bij hoge ijzergehalten van de bodem tot herstel van de basentoestand? 2. Leidt inundatie met sulfaathoudend water wel en met sulfaatvrij water niet tot indirecte eutrofiëring als ongewenst neveneffect? 3. Treedt stikstof mobilisatie door inundatie alleen op bij onveraard veen? 4. Zijn er effecten van substraat (zand, veen of klei) bij inundatie