De Nederlandse eilanden in het Caribisch gebied maken onderdeel uit van één van de 36 wereld hotspots van biodiversiteit (Myers et al. 2001). Het Caribisch gebied is met ca. 11.000 inheemse plantensoorten niet alleen soortenrijk, maar herbergt met zo’n 72% endemische soorten tevens disproportioneel veel unieke plantensoorten (Acevedo-Rodríguez & Strong 2008). Het is tevens een regio waar veel druk op de biodiversiteit is, met name door toenemende urbanisatie, toerisme, landgebruik (overbegrazing), erosie, klimaatverandering en de uitbreiding van exoten. In contrast met het belang van de regio voor de wereld biodiversiteit, staat de kennis over de toestand van de terrestrische biodiversiteit en over de trends in biodiversiteit die optreden. Er wordt relatief weinig terrestrisch ecologische data verzameld op de zes eilanden, wat mede het gevolg is van een sterke focus van de natuurbescherming op de –eveneens zeer waardevolle –mariene ecosystemen