Deze studie is een deelonderzoek van de overkoepelende sociaal-economische impactanalyse visserij. De centrale onderzoeksvraag is: wat is de sociaal-economische omvang van de visclusters per visserijregio en in welke mate zijn deze visclusters afhankelijk van de Nederlandse visserij? Deze studie is een nulmeting. Niet alleen de effecten van beleidsbeslissingen maar ook de impact van actuele ontwikkelingen zijn meegenomen in deze studie, zoals de energiecrisis door de oorlog in Oekraïne en de onzekerheid over de toekomst vanwege de aangekondigde sanering voor de Nederlandse kottervloot (2022-2023). Van de totale populatie behoorden 346 bedrijven tot het Nederlandse viscluster met een totale omzet van € 6,6 miljard en 13.550 werkzame personen (8.350 fte) in 2021. Daarvan waren 314 bedrijven afhankelijk van Noordzeevisserij variërend van 5 tot 100% voor de omzet. Met een gemiddelde 40-50% afhankelijkheid van Noordzeevisserij voor de omzet was ongeveer de helft (€ 2,9 miljard) direct toe te wijzen aan Noordzeevisserij. De keten en toeleverende industrie in alle zes gedefinieerde visserijregio’s zagen negatieve invloeden van beleidsbeslissingen over de Noordzeevisserij, al werd de impact door een stapeling van zowel nationale als Europese beleidsbeslissingen en martkontwikkelingen (zoals hoge brandstofprijzen) veroorzaakt. De visserijregio’s die de grootste negatieve impact ervaarden waren IJmuiden, Urk, Kop van Noord-Holland en Zuidwest-Nederland. Daartegen waren de negatieve invloeden voor visclusters in de regio’s Katwijk-Scheveningen en de Waddenkust minder groot. Visafslagen en visserijcoöperaties zijn het meest afhankelijk van de Noordzeevisserij. In tegenstelling tot de andere schakels in de keten hebben visafslagen en visserijcooperaties weinig tot geen uitwijkmogelijkheden bij een krimpende kottervloot en afnemende aanvoer. Naar mening van de bedrijven in de visclusters zijn de grootste zorgen: (1) het verliezen van personeel en daarmee de moeilijk vervangbare specialistische vakkennis jarenlang opgebouwd ...