Een wal, een aarden lichaam, vaak met bomen of struiken erop, en een greppel er langs, of twee. Wat is daar bijzonder aan? Historische aarden wallen zijn letterlijk - maar ook vooral figuurlijk - vaak onzichtbaar. Zo stond er in 2011 een artikel in het Noordhollands Dagblad over het verdwijnen van aarden walletjes in Heemskerk door de uitbreiding van de begraafplaats ter plekke. Een lokaal heemkundige wist van de betekenis van de vele walletjes die daar lagen. Ze behoorden ooit bij de vele akkertjes die hier ooit lagen op de zogenaamde ‘geest’ van Heemskerk. Een enkele had in de Tweede Wereldoorlog zelfs een schuilplaats geboden aan onderduikers. Toch moesten de walletjes eraan geloven, simpel omdat deze informatie te laat in het planningsproces was ingebracht. Men wist eenvoudigweg niet van de walletjes, laat staan van hun betekenis. Dit voorbeeld is er één van vele.