Deze kaart van Utrecht is voor wat dit gebied betreft een navolging van de Holland-kaart van Nicolaas Visscher II en de Utrecht-kaart van Frederick de Wit (zie elders in de collectie gedigitaliseerde kaarten van Holland en Utrecht). Vooral elementen van De Wit keren op Güssefelds kaart terug. Zo is de uitwendige vorm van de vestingsteden herkenbaar, ook al heeft Güssefeld de plattegronden niet ingevuld met topografie. Net als bij De Wit ziet men op deze kaart het Bijlmermeer en het Naardermeer foutief als verkavelde droogmakerijen. Het terecht 'natte' Horstermeer keert eveneens terug op Güssefelds kaart. Hetzelfde geldt voor de weergave van de kaarsrechte Amersfoortseweg, die nog zonder percelering is ingetekend. Güssefeld had dus kennelijk niet de beschikking over de meerbladige overzichtskaart van Utrecht uit 1696 van Bernard de Roy. Niettemin is er ook een duidelijk verschil met De Wits kaart. Zo doet de reliëfweergave veel moderner aan door toepassing van de 'schrapjesmethode'.