Kort na de val van het IJzeren Gordijn in 1989 was de wereld ooggetuige van een verschrikkelijke oorlog tussen bevolkingsgroepen in het voormalige Joegoslavië. Vooral de verbeten strijd en ernstige mensenrechtenschendingen in de Joegoslavische deelrepubliek Bosnië-Herzegovina, waar Serviërs, Kroaten en Bosniërs elkaar fel bevochten, brachten een groot mondiaal debat op gang over de vraag of er al dan niet militair moest worden ingegrepen om de praktijken van ‘etnische zuivering’, moord en terreur te stoppen. Deze discussie reikte verder dan het Joegoslavische slagveld. De wereldgemeenschap zag in de kwestie-Bosnië aanleiding om over zichzelf te praten en de grote veranderingen die plaatshadden na het einde van de Koude Oorlog te evalueren. In het internationaal georiënteerde Nederland werd deze discussie breed en serieus opgepakt. Sterven voor Bosnië? beschrijft hoe het interventiedebat over Bosnië-Herzegovina plaatshad in de Nederlandse publieke ruimte van het begin van 1992 tot het najaar van 1995. Hoe boden de geschreven media een overzicht van de deelnemers aan het interventiedebat en hun argumenten, al dan niet over de landsgrenzen heen? Wie waren de voor- en tegenstanders van militaire actie? Wat waren hun beweegredenen? Hoe zagen zij de internationale verhoudingen? Welke scenario’s hadden zij in gedachten? En wat valt er te zeggen over de aard van dit debat en specifiek over de historische analogieën die er zo veelvuldig in werden gebruikt?