Het doel van het onderzoek was het in kaart brengen van de verschillende onderlinge relaties tussen aan de ene kant twee uiteenlopende groepen hanzeaten (Lübeckers en Overijsselaars), en tussen deze hanzeaten en Hollanders (vooral Amsterdammers) in Bergen (Noorwegen) in de jaren c. 1300-1560. De casus van Bergen laat de bijzondere kenmerken van de verhoudingen tussen hanzeaten en Hollanders in een specifieke situatie over een langere periode zien. Een van de conclusies van het onderzoek is dat de relaties tussen Lübeckers, Overijsselaars en Hollanders in het Bergen (Noorwegen) van de Late Middeleeuwen ingewikkelder zijn geweest dan op grond van eerder onderzoek werd verondersteld, zeker wanneer dit vanuit een langetermijnperspectief wordt beschouwd. Deze conclusie is tot stand gekomen op basis van onderzoek waarvoor uit verscheidene nieuwe archiefbronnen werd geput en waarbij een nieuw analytisch kader werd toegepast. Om de kern van deze verhoudingen goed te kunnen begrijpen werd in dit onderzoek een analysekader gebruikt waarbij de banden en spanningen tussen Lübeckers, Overijsselaars en Hollanders werden onderzocht. Het doel hierbij was het identificeren van de factoren die (in verschillende synchronische en diachronische aspecten) variabele ‘ingroups’ en ‘outgroups’ (wij- en zijgroepen) vormden in Bergen. In het onderzoek werden conclusies getrokken over de ontwikkeling en veranderingen in de omgang tussen Lübeckers, Overijsselaars en Hollanders in Bergen in de context van handelspolitieke relaties, vormen van bestuur, vestigingsbeleid, het opstellen van interne regels, speciale handelsomstandigheden ten aanzien van de belangrijkste goederen, en manieren van en fasen in conflictoplossingen.