Prozopopeja: tajemnica spotkania

„Bieg” czasu pojmowanego jako transcendowanie ku Nieskończoności „całkiem Innego” nie „czasuje się” w sposób linearny, nie przypomina linii prostej intencjonalnego promienia. Jego sposób ukazywania znaczenia, napiętnowany tajemnicą śmierci, polega na poruszaniu się nie wprost, poprzez wkroczenie w etyczną przygodę relacji do innego człowieka.Emmanuel Lévinas, Czas i to, co inne Z braku tchu wielokrotnie okręcałam się. Kto mógłby to zobaczyć, myślałby, że tańczę. Niewykluczone, że oczy miałam .