In the 1850s and 1860s, Dutch immigrants in America struggled to square their racial views with the politics of slavery in their new country. The historiography of the Dutch world would benefit from incorporating this story, because it is often in moments of conflict when the most explicit expressions of ideology present themselves. The letters of Charles Liernur, a Dutch-born Confederate, provide a unique insight into the mind of an explicit supporter of slavery in an American context. How and why a Dutchman could defend slavery is the primary question this article addresses. Building on Liernur’s story, this article also challenges the standard view that Dutch Americans were natural opponents of slavery. Instead, they held diverse and ambiguous views, shaped in part by the circumstances of their settlement. Een Nederlandse Confederate: Charles Liernur verdedigt slavernij in Amerika In de jaren vijftig en zestig van de negentiende eeuw hadden Nederlandse immigranten in Amerika grote moeite een standpunt in te nemen met betrekking tot de slavernij. Een analyse daarvan lijkt van belang voor de Nederlandse geschiedschrijving, omdat ideologische overtuigingen vaak tijdens conflicten op scherpe wijze uitgedragen worden. De brieven van Charles Liernur, een Nederlandse ‘Confederate’, bieden een unieke blik op de denkwereld van een uitgesproken voorstander van de slavernij. Hoe en waarom kon een Nederlander zo fel de slavernij verdedigen? Dat is de centrale vraag waarop dit artikel een antwoord probeert te geven. Het verhaal van Liernur laat zien dat de gangbare visie, dat Nederlandse Amerikanen van nature tegenstanders van de slavernij waren, niet klopt. Immigranten hadden veeleer uiteenlopende en ambigue meningen over slavernij, bepaald door de omstandigheden waarmee ze in hun nieuwe vaderland te maken kregen.