Mijn eigen land", zo noemde Harry Mulisch zijn werkƯkamer aan de Leidsekade in Amsterdam, waar hij meer dan vijftig jaar heeft gewerkt en waar bijna zijn gehele literaire oeuvre is ontstaan. Alles in deze ruimte is met hem en zijn werk verbonden. Robbert Ammerlaan heeft zich als eerste ongelimiteerd toegang mogen verschaffen tot dit literaire laboratorium. Alle laden, kasten, dozen en ordners heeft hij mogen openen. In alles blijkt de schrijver aanwezig: in de brieven van zijn moeder, de dagboeken van zijn vader, in zijn agendas, zijn tientallen aantekenboekjes, zijn manuscripten, in schoolrapporten en verlanglijstjes, in de beeldjes en prenten, de etsen aan de muur, de piramiden op de tafel, de bibliotheek waar zijn naslagwerken en literaire helden staan. Dit boek is geen biografie, geen literaire beschouwing, geen poging om een groot, complex schrijverschap te analyseren of ontmaskeren. Het is een reisverhaal: het verslag van een ervaring, van een zoektocht die feiten en verklaringen oplevert, verrassende vondsten doet, onbetreden gebieden verkent en onbekende schatten opdelft. In twintig reisverhalen ontmoet de lezer de man die erin is geslaagd een geheel eigen, autonoom, organisch universum te scheppen van een grote, dwingende zeggingskracht. Een autonoom en eigenzinnig kunstwerk. Onherhaalbaar