Aanleiding en methode Begin 2013 ontstond er in Nederland een discussie over de informatie die patiënten krijgen voorafgaand aan een ziekenhuisbehandeling: die informatie zou onvoldoende zijn om een behandeling goed te kunnen overwegen. Het Burgerinitiatief Operatiebijsluiter heeft daarom een verscherping voorgesteld van de eisen aan behandelingsinformatie die al gesteld worden in de Wet Geneeskundige Behandelovereenkomst. Ten eerste wordt meer informatie gevraagd, met name over wat er wetenschappelijk bekend is over risico’s en bijwerkingen van de informatie. Ten tweede wordt gevraagd om de behandelingsinformatie verplicht schriftelijk aan te bieden. Het voorstel is massaal ondertekend, maar artsen hebben zorgen uitgesproken over hogere kosten en meer administratieve belasting. Uit onderzoek naar de effecten van schriftelijke behandelingsinformatie, vooral buiten Nederland, blijkt enerzijds dat deze informatie vaak slechts ten dele begrepen wordt, maar anderzijds dat het toevoegen van schriftelijke informatie aan mondelinge informatie het onthouden van de informatie verbetert. In onderzoek naar informatiebehoeften van operatiepatiënten blijkt dat deze in het algemeen groot is. Daarbij past de kanttekening dat veel van dit onderzoek gedaan is door mensen te vragen wat voor informatie ze in principe zouden willen, en niet door patiënten die direct voor een operatie staan de keuze te bieden tussen meer en minder informatie. Ook wordt steeds meer betoogd dat het niet alleen principieel wenselijk is om patiënten die dat willen uitgebreid te informeren, maar dat dit ook de kwaliteit van de zorg kan verbeteren. Om te beginnen geeft goed informeren minder kans dat behandelingen worden gestart die niet passen bij de voorkeuren van de patiënt. Daarnaast heeft de goed geïnformeerde patiënt heeft meer cognitieve controle over zijn of haar situatie, en kan hij of zij beter meewerken aan de behandeling. Op dit moment is de patiëntenfolder het belangrijkste medium voor schriftelijke behandelingsinformatie. De folder wordt ...