Dit artikel gaat over de arbeidsmarktpositie van laagopgeleiden in Nederland. We starten met een beschrijving van knelpunten. Naast de welbekende armoede- en productiviteitsval komen hier ook de (problematische) aansluiting tussen (beroeps)onderwijs en de arbeidsmarkt en voortijdig schoolverlaten aan de orde. Vervolgens kijken we naar de verwachte toekomstige positie van laagopgeleiden en de factoren die daarop van invloed zijn. We concluderen dat er naar verwachting de komende jaren op macro-niveau geen banentekort aan de onderkant zal ontstaan, maar dat op individueel niveau de positie van laagopgeleiden kan verslechteren. Dit komt doordat de vereisten van laaggeschoold werk veranderen en doordat de werkgelegenheidsgroei aan de onderkant sectoraal geconcentreerd is. Op basis van de beschrijving van knelpunten en toekomstige verwachtingen sluiten we af met het formuleren van tien wenselijke beleidsmaatregelen om de arbeidsmarktpositie van laagopgeleiden te verbeteren. Deze maatregelen liggen op vier terreinen: 1) vraagstimulering; 2) aanbodstimulering; 3) verbetering kwalificatieniveau en 4) re-integratie/matching vraag en aanbod.