Nezahat Nurettin Ege, Osmanlı Devleti’nin içinde bulunduğu ve 1. Dünya Savaşı’ndan sonra daha da derinleşen kriz durumundan kaygı duyan gençlerden biri olarak, 1918 yılında Prens Sabahattin’in fikirleriyle ve kısa bir süre sonra da kendisiyle tanışmıştır. Prens ile İstanbul’da bulunduğu 1924 yılına kadar yüz yüze, ardından öldüğü 1948 yılına kadar mektuplaşarak sürekli bir irtibat halinde olmuştur. ‘Öğretmen-öğrenci’ ilişkisi olarak değerlendirilebilecek bu irtibat, Prens’in ölümünün ardından Ege’nin sergilediği bir ‘Prens’i unutturmama’ çabasına dönüşmüştür. Ege, imzasının bulunduğu telif ya da tercüme yazılarında ya doğrudan Prens Sabahattin’in şahsiyetini ele almış ya da toplumsal olayları değerlendiriş biçimi yani yöntemi olarak görülebilecek Meslek-i İçtimaî’sini işlemiştir. Bu çerçevede makalemizde, bir Prens Sabahattin takipçisi olarak adlandırılabilecek Ege’nin farklı alanlara ve türlere yayılmış yazı faaliyetleri üzerinde durulacaktır. Böylece hem Prens Sabahattin’in Ege’nin düşünce ve fikir dünyasında nasıl bir iz bıraktığının anlaşılması hem de Ege’nin ‘öğretmeninden’ öğrendiklerini içinde bulunduğu koşullara ne şekilde adapte ettiğinin ortaya konması amaçlanmaktadır. ; Nezahat Nurettin Ege had met with ideas of Prince Sabahattin in 1918 and shortly afterwards she had met with him as one of the young people who had worried about crisis which Ottoman Empire exists in and deepens after First World War.Shehad been in always contact with Prince face to face until 1924 when he was in Istanbul and thenshe had continued to contact via letters until1948when he died. This liaisonwhich can be regarded as a'teacher-student' relationshiphas turned into an effort to 'not let to forget Prince' whichEge exhibits afterPrince's death.Ege approached directly personalityof Prince Sabahattin in the copyright or translation manuscriptsin whichher signature is found or she treatedMeslek-i İçtimaîwhich can be seen as a way to evaluate social eventsnamely as a method. In this frame, this paper will focus on writing ...